McGill Üniversitesi Araştırmacıları Işıkla Nöronları Kapatarak Ağrıyı Hafifletti

Montreal Neurological Institute and Hospital of McGill University ve McGill University Health Center’ın beraber yürüttüğü çalışma ile yüksek odaklı ve girişimsel olmayan ışığın ağırıyı azalttığı ortaya çıktı.

Araştırmacılar deneylerini test etmek için öncelikle dışsal nöronları ışığa duyarlı fareler yetiştirdi böylece farelerde ağrıdan sorumlu olan geni de tespit etmiş oldular. Nav 1.8+ nociceptors ve ekspress proteini olan opsins’in ışık ile etkileşime girdiğini ve sürecin de bu sürecin optogenetics olarak bilindiğini ortaya koydular. Yani fare genetiği modifiye etmek için eklenen opsins, farelerin genetiğini değiştirerek onları ışığa karşı hassas yapıyor.

Tekniğin temelinde bu sensör nöronlarının, sarı ışığa maruz kalındığında, opsinler ile iyonları membrana doğru harekete geçirmesi ve bu durumun da hücre içerisindeki bioelektik aktiviteyi azaltması yatıyor. Bu etki de nöronları kapatıyor ve farelerin ısıya ve dokunmaya olan hassasiyetini azaltıyor. Nöronlara eklenen opsins ilk olarak tamamen izole edilmiş anti bakteriyel bir ortamda saklanmış ve hiç sarı ışığa maruz kalmamış halde bulunmaktadır. Fakat bu yapı nöronlara transfer edildikten sonra fareler üzerine sarı ışık tutmak suretiyle tepkileri kontrol edilebilir hale geliyor.

Günümüzde, optogenetics geniş bir uygulama çeşitliliği olan ve büyüyen bir alandır. Bu sayede acı sinyali nöronlarının aktivitesi fareler üzerindeki çeşitli bölgelerde kısım kısım uygulanabilir ve etki süresi ışık ile birlikte değiştirilebilir. Böylece bu teknik ağrıya karşı hassas olan insanlarda da potansiyel avantajlar sağlayabilir.

Optogenetics’e dayalı ışık terapisi ile hastalara ışık tutularak ağrı kesici özellik sağlanılabilir. Daha ileri nörobilim ile ileride zararsız bir taşıyıcı virüs ile insanlarda istenilen gen photosensitive yapılabilir ve ışık altında tamamen ağrısız günler geçirilebilir.

Community Health Survey’in yaptığı bir araştırmaya göre yaşı 12 ile 44 arasında değişen, 1,5 milyon Kanadalının her 10’undan 1’i aylık periyotlarla yada bir yıl süren kronik ağrıdan muzdarip bir şekilde hayatını sürdürüyor. Şüphesiz bu durum yaşam kalitesini düşürüyor ve uyku hastalıkları yada depresyona yol açıyor.

Yıllardır artarak çoğalan bu ağrıları baskılayabilmek için yükselen dozajlarda sayısız yan etkileri olan ilaçlar kullanılıyor bu da doku ve organlarda hasarlara yol açabiliyor. Bu yöntem ile gelecekte, yan etkiler görülmeden ağrıyı doğal olarak tedavi etmek mümkün gibi gözüküyor.

Çalışmanın detayını Journal eNeuro dergisinden inceleyebilirsiniz.